"februari 2020"
 Januari
2020
 
Maart
2020
Zaterdag 1
Auto weer aan boord. Schutten op via de kleine sluis in Bellerive. De eerste 2 op het canal du Nord schutten we alleen. Daarna komt er een spits bij. Het loopt niet zo vlot deze keer.

Zondag 2
Eerste werk is naar de bakker in Moislains daar hebben ze ontzettend lekkere cereal baquettes. Tenminste als je niet te vroeg komt. Ze zijn helaas nog niet klaar. Als troost neem ik Pain Au Chocolat mee. Ook lekker, maar minder goed voor de lijn. Daarna opweg naar de tunnel. We kunnen aansluiten bij de buren. In de tunnel maar liefst 4 schepen tegen gekomen. Het blijft druk, daardoor gaat de vallei niet zo vlot. Op een gegeven moment is het gedaan met de opvaart en blijkt het canal du Nord uitvaren vandaag alsnog haalbaar. Dat hebben we wel eens vlotter gedaan.

Maandag 3
Zo van plan om nu weer eens via Leie en Westerschelde te varen. Alleen de natuur dwingt me om die keuze te herzien. Veel wind en water. Die wind is pretbederver in Zeeland en met veel waterafvoer zijn de Lek en Neder-Rijn zwaar. Over Antwerpen zou dan een optie zijn en vervolgens het Albertkanaal richting Maas. Dan varen we liever via het Belgische canal du Centre en de Samber. Dus na de Franse schelde slaan we af naar Peronnes les Antoing en Maubray, daarna een lang saai pand naar Obourg, Schutten daar op en de dag is om.

Dinsdag 4
De scheepslift van Strepy-Thieu blijft een indrukwekkend bouwwerk. En dat kan ook snel gaan, een half uur na aankomst varen we aan de bovenkant uit. Sluis Viesville is tot gisterochtend gestremd geweest vanwege onderhoudswerkzaamheden. Helemaal klaar is het nog niet, maar de sluis is wel in bedrijf, al is het op een laag pitje. Vier schuttingen liggen er. Eenmaal beneden valt het op dat het water in dit kanaalpand hoog staat. De volgende sluis is aan het spuien en kan dan niet schutten. Dus maken wel weer vast. Een uurtje later mogen we dan toch afschutten. Helaas veel verder komen we niet. De Sambre is voor geladen afvaart verboden op dit moment. Er loopt 220m3. Dat moet zakken naar 175. Om sluitingstijd loopt er nog 180, het zakt snel.

Woensdag 5
Normaal gezien zouden wij het 2e schip zijn. De eerste heeft panne en kan niet vertrekken. Dat betekend dat wij er aan mogen beginnen er loopt nu 144 m3/s aan sluis Salzinne. Het gaat goed vooruit tot Namur. Daar is het weer gedaan op de Maas loopt meer dan 1200 m3/s dus weeral verboden voor afvaart. Het debiet is wel dalend. De piek in waterstand is ook hier net geweest. Tegen dat het donker wordt mogen we weer verder. De Maas stroomt inderdaad veel harder. We gaan met een volle schutting schepen af in Grand Malades. Van erg veel afschutten is trouwens geen sprake. Denk dat het met een goeie meter wel gebeurd is. Varen naar Andenne Seilles. Daar zitten de buren in de sluis en houden wij het voor gezien vandaag. Vrijdag lossen kunnen we nu wel vergeten.

Donderdag 6
En alsof het allemaal nog niet genoeg is hebben we vanmorgen mist. Niet pot dik, maar met deze afvoer lijkt het mij onverantwoord om te gaan varen. Blijkbaar denken de buren er net zo over, want niemand vertrekt. Af en toe komt er een opvaart langs. Pas om 12 uur trekt de mist opeens op. Dan vertrekt iedereen. Inmiddels loopt er weer 150 kuub minder dan gisteravond en het is gek maar dat lijkt goed te merken. De echte kracht is eruit. In Huy is het toch goed opletten dat je recht voor de bruggen komt. En de stad van Liege ook. Bij Koning Albert het kanaal in tot Lanaye. Daar zijn van de vier sluizen die er liggen maar liefst ééntje in gebruik en helaas de langzaamste. Ik kan dat geen vooruitgang noemen. 2 uur later zijn wij dan toch beneden. Normaal zou ik dan vast maken maar ik heb mijn lesje geleerd deze reis. Vaar vanavond wel door Maastricht mocht het morgen ochtend dan mistig zijn dan is het voorlopig alleen kanaal.

Vrijdag 7
Tja, had niet nodig geweest, geen mist. De stukken kanaal varen normaal, maar vanaf Buggenum gaat het weer hard de rivier af. Bij Belfeld en Sambeek via de stuw. De sluizen staan gedeeltelijk onder water. Hier grote stukken uiterwaarden vol water. De maas is er dan heel breed en ook de nevengeul in Venlo bewijst zijn dienst nu. Bij Heumen het Maas-Waal kanaal in en daar moet nu geschut worden. In Weurt komt de jongste dochter aan boord, en wij zoeken een plekje voor de nacht.

Zaterdag 8
Deze reis zitten we wel in de verkeerde cadans. Wij komen steeds rond de piek van de hoogwater golf aan. Dat was op de Sambre zo, de Maas en nu op de Waal. Met dat verschil dat de Waal niet gestremd is vanwege hoog water. Wij gaan proberen om in de opvaart naar de Pannerdense kop te draaien. Er loopt 6100 m3/s in Lobith vanmorgen. Normaal is de brug in Nijmegen voor ons het zwaarste punt op dit stuk. Daar komen we boven. Al met al valt het niet tegen. Je went er wat aan. In het begin denk je dat er geen eind aan gaat komen, maar sommige stukjes lopen lekker weg, omdat we dicht langs de kribben kunnen varen. Uiteindelijk maar 35 minuten langer over gedaan dan normaal. Dan af. De IJssel lijkt opeens een brede rivier. De kribbakens komen wel duidelijk in beeld op de radar, waardoor de geul goed te zien is. Allemaal water hier, Kop voor Doesburg binnen tussen de bakens door. Verder allemaal water. De oude IJssel is een stuk makker en komen aan op de eindbestemming in Doetinchem.

Zondag 9
Storm voor vandaag. De wind giert om de silo en er klappert en rammelt van alles. Als er maar niets naar beneden komt. Wij rijden iets vroeger richting Nieuwegein om niet in het hoogtepunt van de storm op de weg te zitten.

Maandag 10
Zijn vannacht maar thuis gebleven. Tegen de middag zijn we pas aan de beurt om te lossen. Dan zijn we al lang terug aan boord. Want er komt zo ook een nieuwe stagiair aan boord. Een schippersjongen deze keer. Dus veel zal al wel bekend zijn. Ze brengen lekkere koeken en Fries suikerbrood mee voor bij de koffie. We praten honderd uit totdat we onder de kraan moeten om te lossen. Zijn pa rijdt terug naar huis. Tijdens het lossen goed de spanbanden weer om de luiken, want de wind is nog steeds vervelend aanwezig. Als we leeg zijn blijven we liggen. Voorlopig geen ander schepen om te lossen. We maken het schip schoon, lukt net voor het donker is.

Dinsdag 11
De bunkerauto komt weer een nieuwe lading HVO diesel brengen. Als alle tanks aan boord vol zijn vertrekken we richting Doesburg. Met de forse wind zijn de ophaalbruggen bij hoog en laag Keppel een serieuze hindernis. Aangezien er nog geen nieuws is over een volgende reis blijven we in Doesburg liggen. Sluiten de walstroom aan en gaan een rondje de stad in. Mooie stad met rijke historie.

Woensdag 12
Als we in het ruim bezig zijn met schoonmaak werkzaamheden, krijgen we bericht dat er in Rees grind geladen kan worden voor Coevorden. Dat hebben we nog niet eerder gedaan, dus dat lijkt ons wel eens leuk. Al is het even wennen aan die grind prijzen. In de sluis maken we gebruik van de drinkwaterslag. De IJssel is intussen ruim een meter gezakt. Er is zelfs weer een stuk land te zien tussen de oude IJssel bocht en de huidige vaargeul. De wind is al wel minder dan de afgelopen dagen, maar nog steeds hard. De stroming trouwens ook. Varen naar vluchthaven Lobith.

Donderdag 13
De wind is fors, maar komt recht van achteren. Wat het vertrek van de steiger in Lobith haven makkelijker maakt. We gaan verder in de opvaart. Bij Rees moet ik eerst goed kijken waar we precies naar binnen moeten en hoe dan de geul verder loopt. Wat ik zie komt wel overeen met wat me door een collega uitgelegd is. Met dit hoge water moet je wel weten wat je doet. Anders kon je best eens de zomer ergens in een weiland staan met het schip. We kunnen meteen op de molen, maar beginnen pas na de middag. Het gaat wel snel als er eenmaal gestart is. Van de band komt ook een hoop water en dat waait dwars weg. Het grind spettert van de bult nog best ver af. Afijn ik ben weer een illusie armer. Dacht dat je bij het laden van grind niet vies zou worden. Als we vol zijn gaan we meteen het gat uit en in de afvaart. Dat gaat hard en zijn zo aan de Pannerdense kop en de IJsselkop. In Zutphen kunnen we wel onder de vaste opening door. Daarvoor moet de radar even naar beneden. Daarna weet je dat apparaat weer extra te waarderen.

Vrijdag 14
Dat Twente kanaal is best een saai stuk. Blij als we eenmaal in het kanaal Almelo de Haandrik zijn. Met mooie huizen langs de oevers en veel ophaalbruggen. De oversteek van de Overijsselse Vecht is zowaar iets uitdagend. De Vecht stroomt. Het laatste stuk in Drente is het merkbaar ondieper. Iets rustiger aan doen en geduldig verder. Bij aankomst worden we opgewacht en starten met lossen. We komen niet meer leeg, maar kunnen inmiddels wel tegen de kant aan komen. Dat is makkelijker afstappen. 's Avonds rijden we naar huis.

Zaterdag 15
Tot en met 16 fijn weekend thuis met de kinderen zondag met ma naar Medemblik. Een oud collega is overleden. Vanmiddag is de afscheidsdienst.

Maandag 17
Verder met lossen. Vrijdag zijn ze tot de helft gekomen. Maken daarna het ruim schoon. Gaan niet meer vertrekken vandaag. Wel de brugwachter besteld voor morgen ochtend.

Dinsdag 18
Eerst twee spoorbruggen en de Monierbrug dan zijn we Drente alweer uit. Jammer genoeg is de keersluis in De Haandrik in storing gevallen. Er moet een monteur komen. Na ruim anderhalf uur heeft die de storing verhopen en kunne we verder. De rest van de vele bruggen gaan gelukkig wel op tijd open. Dat is fijn want de wind maakt het allemaal weer lastig genoeg hier. Door de storing halen we nu sluis Aadorp niet voor de middagpauze. Varen tot Eefde vandaag.

Woensdag 19
Het gaat niet goed met Laska. Daarom rijd Henny met de auto naar de dierenarts in Nieuwegein. Daar blijkt de situatie nog veel ernstiger dan wij dachten. Eigenlijk komt het erop neer dat ze stervende is. Henny haalt de kinderen van school en samen moeten ze afscheid nemen van onze trouwe huisgenoot. Henny brengt het nieuws telefonisch bij ons aan boord. Verslagen vervolgen we onze weg.

Donderdag 20
Inmiddels is het duidelijk dat we dinsdag in Rotterdam moeten laden voor Evry, dus maken een tussenstop in Vreeswijk. Dat is al even geleden dat de Westropa in de thuishaven lag. Er liggen nu 3 spitsen aan de Handelskade. Na de middag ga ik samen met Timo de stagiair het ruim in om de beschadigde plekken op te schuren en losse verf er af te krabben.

Vrijdag 21
Samen met Timo verder werken in het ruim. Maak 2 componenten verf aan. De moeilijke hoekjes worden gespoten, de vlakke stukken met de roller. Jammer genoeg krijgen we het net niet af.

Zaterdag 22
Vergadering in Dordrecht. Rij er samen met een collega heen. Het laatste stuk kunnen we mooi samen rijden. Hij moet van verder komen.

Zondag 23
Het is voorjaarsvakantie. De kinderen hebben allemaal een weekje vrij, maar geen van allen is aan boord of thuis. De oudste is met een schoolproject in Namibië, De zoon is met school in Oostenrijk op wintersport vakantie. En de jongste is met een vriendin mee op wintersport, ook in Oostenrijk. Heb ze allen gevraagd of ik niet stiekem mee mag in hun tas, maar helaas. En aangezien Laska er ook niet meer is besluiten we met dit hondenweer naar de sauna te gaan. We nemen mijn moeder mee en maken er een gezellige dag van.

Maandag 24
Aangezien er toch iemand de centen moet verdienen gaan wij van de week gewoon een reis doen. Eerst opnieuw de bunkers vol met HVO diesel. Drinkwater laden en vertrekken naar Rotterdam. Eigenlijk geen weer om te varen. Ik vraag me af wanneer er eindelijk een eind komt aan de reeks stormen en koude wind. Niet veel aardigheid aan zo. De vlaggenstok is bijna met vlag en al uit zijn houder gewaaid. Het is dat Timo het zag en hem nog net op tijd redden kon. Uiteindelijk heelhuids op de laadplaats aangekomen.

Dinsdag 25
Het laden laat op zich wachten. Ze kunnen elk moment roepen, dus om nu het laatste stukje ruim bij te plekken durven we niet aan. Het zijn dan wel rollen, er komt niets tegen de zij aan. Toch zul je zien dat de mannen in het ruim er tegen gaan staan of in de verse verf grijpen. We gaan wat oefeningen doen. De stagiair pakt zijn leerboek erbij. Dat houden we vol tot de lunch. Daarna dan toch laden 23 stuks. Blijft een uitdaging om alles mee te krijgen en het schip gelijklastig te hebben als alles er in staat. Normaal wil ik de zwaarste rollen eerst achterin. Nu komen de 5 zwaarste als laatste. Wel mazzel met het getij, varen voorstroom naar de Volkerak.

Woensdag 26
Vol goede moed richting Antwerpen, want via de Westerschelde waait het wederom onprettig hard. In Tholen pakken we de auto van de emissie meter aan boord. Hij laad de spullen uit en installeert deze weer. Dat is nu de derde en laatste keer aan boord. Dus het gaat duidelijk sneller dan de eerste keer. Als we in de havenbekkens van Antwerpen zijn is het al klaar en kan de auto er weer af. Ondertussen puzzelen wij via welke sluis we het beste naar de Schelde kunnen schutten. Dat zit niet erg mee. Het is nu net na de middag en via de Royersluis gaat het voor 1800 uur niet lukken. Aan de kruisschans is momenteel maar 1 sluis in bedrijf. Maar moet gedeeld met zee vaart. Bijna 4,5 uur later zijn we dan eindelijk op de Schelde. Het plan om met het getij naar Gent te varen valt in duigen. Met hangen en wurgen komen we net in Baasrode.

Donderdag 27
Vroeg weer verder met het volgende getij. Blijkt dat we geluk hebben, we kunnen aan Merelbeke nog opschutten. Na ons gaat de sluis er een paar uur uit. Ze gaan over op stroom van de nood aggregaat. Die is onlangs vervangen en nu is het tijd om alles te testen. Aan de Belgische/ Franse grens komen we bekenden tegen, omdat het ook wel een mooie tijd is om er mee te stoppen vandaag besluiten we om in Mortagne te blijven en even te buurten.

Vrijdag 28
Een beetje tot mijn verbazing kunnen we in Fresnes met de eerste schutting mee. Dat heeft lang geduurd daar. Zo loopt de rest van de sluizen ongeveer ook en maken zes uur vol om boven Pont Malin te raken. In het Canal du Nord is minder te doen. Varen naar de grote tunnel. Timo gaat de wal op en loopt naar boven, maar komt tot de conclusie dat er daar een stuk minder te zien is dan hier beneden.

Zaterdag 29
In de tunnel komen we flink schepen tegen. Daarna een stuk minder. Het loopt lekker en varen zelfs het Canal du Nord uit. Niet gek. In Moislains snel op de fiets naar de bakker. Daar hebben ze echt fantastische cereal baquettes, en net uit de oven. Te heet om beet te pakken. Eenmaal aan boord is het smullen.

 Januari
2020
  
 Maart
2020